Nerelerdesin kuzum diye hal hatir soranlar oldu...sormasaydiniz keske. ben fiziksel ve zihinsel olarak reset dugmemi yeniden buldum gecen persembe. Unutmustum halbu ki, ara vermistim. Sadece uzaktan takip ediyor, seviniyodum. Ama hafizayi beser, dangalaklik ile malul iste. neden unuttuumu unutmusum megerse. Uzuntusunu kaldiramadigimdan be yavrum.
Galatasaray gozumun onunde hamburg denen faso surusune yenildi, o dakka benim elimden kan, gozumden fer cekildi gitti! Aazimi bicak acmadi, odanin kosesinde konuslandim, sonra ki 3 gun yemek yemedim, dus almadim, bosluga baktim. Bana yemek yedirmeye calisan ev arkadaslarimin gozunde Salvar Davasi final sahnesindeki Sener Sen'den farksizdim (Tabi onlar ne filmi ne de babayi biliolar, yankee onlar). vurdum pilav tabagini devirdim, aazimdekileri tukurdum...
Ben bunu kaldiramiyorum, nice insanin yureginin dayanmayacagi seylere soguk kanlilikla yaklasabildigimden, muhtemelen cok "duygusuz hayvan" balgami tukurulmustur dudaklardan sirtima. Ama galatasaray yenilince 10 yasimda vara yoga aglayan o velete reset ediyorum, gozlerim bugulaniyor. Herkesin beni yanlis anlamaya cok ihtiyac duydugu su gunlerde, iste gardim dusmus karsinizdayim. bedenen ve fiziken tukenmem bu kadar kolaymis ulan...sen ne sahane takimmissin be galatasaray, sen ne guzel bi oyunmussun be futbol.
En cok da su demec koydu: "su kodumun yerinde bi eglencemiz vardi onu da elimizden aldiniz bea"
1 comment:
Yankeeleri çıkar, Türkleri koy. Geri kalanı aynı ben. Lan çok pis koyuldu yenilmek.
Post a Comment